پیام

دنیا
خارج از حیطه‌ات با تو سخن می‌گویم.

دیروز بود
در فاصله‌ی مستعمل میان آسمان و باغ
در گزش خاربنان:

پیامی کوتاه.

چیست در حسرت نبودن
بسیار شبیه هیچ:
سکوتش
مردارش.

اما تو،
اینجا،
با گلرخی و خوی کردگی‌ات
بی هیچ پیام، مجابم می‌کنی.

(ماری-کلر بانکوار)